Κάτω απ αυτόν τον τίτλο θα βρείτε μια σειρά συνεντεύξεων από ανθρώπους γνωστούς ή λιγότερο γνωστούς, δεν έχει σημασία. Οι άνθρωποι αυτοί επιλέγονται όχι με βάση την επιτυχία τους ή την δουλειά τους αλλά για την νοοτροπία τους, την δράση τους, το παράδειγμά τους.
Είναι οι άνθρωποι που έχουν ανοιχτό μυαλό, υπηρετούν την παιδεία και τον πολιτισμό, κατανοούν και αποδέχονται πλήρως την διαφορετικότητα, δεν βιάζονται να κρίνουν και κυρίως να κατακρίνουν.
Είναι οι άνθρωποι που θα μας οδηγήσουν σε μονοπάτια καθαρά με γνώση και τρυφερότητα. Αυτοί που ανακαλύπτουν την ποίηση σ ένα παιδί που γελάει χορτασμένο, σ ένα σιντριβάνι που παιχνιδίζει χαρούμενα, σ ένα χέρι που απλώνεται πρόθυμα. Είναι οι άνθρωποι που εκπέμπουν φως όταν γύρω μας τα πάντα σκοτεινιάζουν.
Σακατζής Δημήτρης. Εκπαιδευτικός.
Η πρώτη μας συνάντηση πριν από χρόνια σ’ ένα «πηγαδάκι» στο περιθώριο διάσκεψης στελεχών του Ποταμιού. Φυσιογνωμία μάλλον συνηθισμένη. Εκπαιδευτικός μάς συστήθηκε. Ομολογώ πως δεν τους είχα εκείνη την περίοδο και σε ιδιαίτερη εκτίμηση… αλλά στο βλέμμα του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού σιγόκαιε μια σπίθα…
Συνέντευξη Νίκου Νυφούδη στο Social-Lib
Θα μου επιτρέψετε σε αυτήν την εισαγωγή που κινδυνεύει να μας βγει πιο μεγάλη κι από την συνέντευξη, έναν πολύ προσωπικό τόνο. Κι αυτό, γιατί τον Νυφούδη τον ξέρω δεκαπέντε χρόνια και έζησα από κοντά την πολιτική του δράση - και όχι μόνο- βήμα βήμα. Θα πρέπει να ήτα στα 24 του, όταν τον κάλεσε μια κοινή φίλη σπίτι μου για να μας γνωρίσει τον υποψήφιο για τον Δήμο Πυλαίας. Πρώτη εικόνα: μεγάλος διασκελισμός, καθαρό βλέμμα, απίστευτα ζεστό χαμόγελο. Η εικόνα παραμένει ίδια.
Ευδόκιμος Τσολακίδης. Θεατράνθρωπος. Δεν του πάει γιατί έχει κάτι το βαρύγδουπο ως όρος, αλλά πώς αλλιώς να παρουσιάσεις κάποιον που καλύπτει σφαιρικά και τα πάντα σχεδόν στο θέατρο; Ηθοποιός, όχι μόνον. Σκηνοθέτης, όχι μόνον. Δάσκαλος υποκριτικής; Μα είναι κάτι παραπάνω, μια που προτείνει και δικιά του μέθοδο και εκτός από τη δική του σχολή είναι περιζήτητος σε σεμινάρια υποκριτικής ανά τον κόσμο.
Γιάννης Κωνσταντινίδης
Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Διαβάζεις το πλούσιο βιογραφικό και σκέφτεσαι πόσες ώρες μελέτης πρέπει να απαιτήθηκαν για όλα αυτά τα πτυχία, τα σεμινάρια, τα ερευνητικά προγράμματα, τις δημοσιεύσεις, τις ξένες γλώσσες. Όμως ο Γιάννης δεν είναι μόνο το βιογραφικό του ή, καλύτερα, δεν είναι ακριβώς αυτό. Ο Γιάννης είναι ο άνθρωπος που κυνηγά την ανάλυση και την ερμηνεία στα πάντα. Ακόμα και στο όνομά του! Αντί τυπικής παρουσίασης λοιπόν αντιγράφω αυτολεξεί από μια ανάρτησή του τη μέρα της γιορτής του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης:
