Ο παππούς μου ήταν ανάπηρος. Δεν γεννήθηκε έτσι, είχε ένα ατύχημα στα τριανταδύο του χρόνια. Δεν ήταν σε αναπηρική καρέκλα παρά μόνο στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Χρειαζόταν όμως βοήθεια καθημερινά.
Ο παππούς ψήφιζε σ' όλες τις εκλογές, δημοτικές ή βουλευτικές. Ο πατέρας μου τον συνόδευε στο δημοτικό σχολείο που ήταν το εκλογικό κέντρο. Τον βοηθούσε να ανέβει τις σκάλες. Δεν ήταν πολλές, τις είχα μετρημένες, εφτά χαμηλά σκαλοπάτια, αλλά εκείνος δεν μπορούσε να τ' ανέβει χωρίς βοήθεια.
Στις αρχές του Μαρτίου υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η νέα Στρατηγική (2021-2030) για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία. Η αρμόδια επίτροπος κ. Helena Dalli είπε ότι η νέα στρατηγική φέρνει μια σειρά από νέες πρωτοβουλίες και νομοθετικές προτάσεις με στόχο τη σημαντική βελτίωση της ζωής των Ευρωπαίων με αναπηρία σε πολλούς τομείς, όπως η απασχόληση, η προσβασιμότητα, η κοινωνική ένταξη, η εκπαίδευση, η στέγαση και τα εργασιακά δικαιώματα.
Τα αριθμητικά στοιχεία είναι απογοητευτικά, το χάσμα απασχόλησης μεταξύ ατόμων με αναπηρία και ατόμων χωρίς είναι 25%, καθιστώντας τους πρώτους πιο εκτεθειμένους στη φτώχεια. Σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους χωρίς αναπηρία, οι ανάπηροι νέοι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εγκαταλείψουν την εκπαίδευση νωρίς.
Εκατομμύρια Ευρωπαίοι που ζουν με αναπηρία εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις σε πολλά μέτωπα. Η δυσκολία πρόσβασης στα εκλογικά κέντρα και η ανυπαρξία εξειδικευμένων επιλογών στην ουσία αποκλείει τους ανάπηρους ανθρώπους από το να ασκήσουν απρόσκοπτα το εκλογικό τους δικαίωμα.
Στην πραγματικότητα λόγω των υφιστάμενων νομικών και τεχνικών εμποδίων, καμία χώρα της ΕΕ δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι εκλογές είναι πλήρως προσβάσιμες σε όλους.
Το δικαίωμα ψήφου στους ανθρώπους με αναπηρία είναι πρωτίστως θέμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Θέλουμε να ζούμε σε κοινωνίες με ουσιαστικό σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Θέλουμε να χτίσουμε κοινωνίες όπου δεν υπάρχουν αποκλεισμοί. Θέλουμε να το δούμε αυτό στην πράξη.