Μετά από πρόταση των υπουργών Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων, εγκρίθηκε από τη Βουλή με τροπολογία – χωρίς έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου για το απαιτούμενο κόστος – έκτακτη οικονομική ενίσχυση προς την Εκκλησία της Ελλάδος για τη διευκόλυνση της συνέχισης του φιλανθρωπικού της έργου κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Το ύψος της οικονομικής ενίσχυσης θα καθορισθεί με κοινή απόφαση των συναρμοδίων Υπουργών, χωρίς να έχει γνωστοποιηθεί προ της ψήφισης της τροπολογίας.
Δεν θα προβώ σε σχολιασμό της απόφασης και της διαδικασίας που ακολουθήθηκε.
Υπάρχει όμως στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο μια ενέργεια από πλευράς της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία περιήλθε σε γνώση μου – λόγω επαγγελματικής ιδιότητας – την οποία θεωρώ ότι πρέπει να κοινοποιήσω προς ενημέρωση.
Με ημερομηνία υπογραφής – από τον Αρχιμανδρίτη Γενικό Διευθυντή της Υπηρεσίας Οικονομικών – την 9η Μαρτίου 2021 και με αρ. πρωτ. 2167 και 2168/2021, η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών (ΕΚΥΟ), κοινοποιεί δημόσια δύο προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος αξιοποίησης ή αγοράς Εκκλησιαστικών ακινήτων, με προθεσμία υποβολής – με κατάθεση του προβλεπομένου παραβόλου – την 23η Απριλίου 2021.
Ας δούμε τα ακίνητα στα οποία αναφέρονται οι προσκλήσεις.
1. Η με αρ. πρωτ. 2168/21 αφορά σε 24 οικόπεδα εντός ρυμοτομικού σχεδίου, άρτια και οικοδομήσιμα συνολικής επιφανείας 13.630,72μ2. Εννέα (9) εξ αυτών ευρίσκονται στη Βουλιαγμένη, 9 στη Θεσσαλονίκη, 3 στην Κηφισιά και από 1 στις Αχαρνές, στα Πατήσια και το Μοσχάτο.
2. Η με αρ. πρωτ. 2167/21 αφορά σε 52 οικόπεδα ή ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα πολεοδομικώς ατακτοποίητα (ως αναφέρεται στην πρόσκληση) στη Βουλιαγμένη συνολικής επιφανείας 181.975 m2.
Για αυτά τα 52 πολεοδομικώς ατακτοποίητα οικόπεδα ή οικοδομικά τετράγωνα θα προσπαθήσω να καταθέσω ένα σύντομο ιστορικό, με βάση τις προσωπικές μου γνώσεις και εμπειρίες από την επί 20 χρόνια (1981 – 2001) επαγγελματική απασχόληση στον Δήμο Βουλιαγμένης:
- Οι 52 οικοπεδικές εκτάσεις ευρίσκονται σε 20 οικοδομικά τετράγωνα του εγκεκριμένου – από το 1952 – ρυμοτομικού σχεδίου.
- Οι εκτάσεις αυτές έχουν χαρακτηρισθεί με αποφάσεις Νομαρχών μετά από εισηγήσεις – αποφάσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου (για 6 Ο.Τ. προ του 1986), και του Δημοτικού Συμβουλίου (για τα υπόλοιπα Ο.Τ. ή τμήματα αυτών μετά το 1986) ως χώροι κοινόχρηστου πρασίνου, μη οικοδομήσιμοι.
- Οι πρώτοι χαρακτηρισμοί αφορούσαν σε πυκνοπευκόφυτες οικοπεδικές εκτάσεις στην περίμετρο του ρυμοτομικού σχεδίου – σε επαφή με την εκτός σχεδίου δασική περιοχή.
- Οι επόμενοι χαρακτηρισμοί στην πλειονότητά τους αφορούσαν επίσης σε πυκνοπευκόφυτες οικοπεδικές εκτάσεις, παράλληλα με μεμονωμένα οικόπεδα σε τμήματα Ο.Τ. χωρίς ιδιαίτερο δασικό χαρακτήρα.
- Στόχος των τοπικών αρχών ήταν η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της περιοχής, παράλληλα με την ανακοπή της έντονης οικοδομικής δραστηριότητας σε οικόπεδα της Εκκλησίας με το σύστημα της αντιπαροχής.
- Ο χαρακτηρισμός – δέσμευση οικοπέδων εντός του ιστού της πόλης στόχο είχε τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης από πλευράς Δήμου για την ουσιαστική διάσωση των δασωμένων εκτάσεων. Διαπραγμάτευση η οποία δεν τελεσφόρησε, αφού η πλευρά της Εκκλησίας δεν είχε χρονική πίεση – ως «αιώνια» κατά δήλωση των Θρησκευτικών Ηγετών.
Η Εκκλησία προσέφυγε κατά των αποφάσεων χαρακτηρισμού στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αφού δεν είχε αποζημιωθεί από τον Δήμο (λόγω οικονομικής αδυναμίας). Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 το Σ.τ.Ε. έκανε δεκτές τις προσφυγές της Εκκλησίας, μετά την προβλεπόμενη εκ του Νόμου παρέλευση οκταετίας από του χαρακτηρισμού, καλώντας τη Διοίκηση (αρμόδιο Υπουργείο) να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες.
Το Υπουργείο – προκειμένου να τηρήσει τα νόμιμα – κάλεσε την Εκκλησία να καταθέσει τα απαιτούμενα κατά νόμον δικαιολογητικά (τοπογραφικά διαγράμματα και τίτλους ιδιοκτησίας).
Στο θέμα αυτό «κόλλησαν».
Εδώ πρέπει να υπάρξει μια πρόσθετη ενημέρωση. Η Εκκλησία «απέκτησε» το σύνολο σχεδόν της έκτασης της περιοχής Βουλιαγμένης (από το σημείο που σήμερα είναι το ξενοδοχείο APOLLON DIVANI, μέχρι τη Βάρκιζα) με δωρεά (με τούρκικα φιρμάνια την εποχή της Τουρκοκρατίας) προς τον μετέπειτα ιδρυτή της Μονής Πετράκη.
Η ένταξη τμήματος της περιοχής στο ρυμοτομικό σχέδιο το 1952, έγινε με βάση μια σύμβαση (1951) μεταξύ του Ελληνικού Κράτους, της Εκκλησίας της Ελλάδος και της τότε Κοινότητας Βουλιαγμένης. Με τη σύμβαση αυτή η Πολιτεία «αναγνώρισε» την «ελέω Θεού και διανοία Κυρίου» κυριότητα της Εκκλησίας και η Εκκλησία παραχώρησε σε κοινή χρήση τις απαιτούμενες εκτάσεις για δρόμους, πλατείες, άλση και λοιπούς κοινόχρηστους κατά το σχέδιο χώρους, επιφυλασσόμενη του δικαιώματος πλήρους κυριότητας σε περίπτωση μεταβολής κοινόχρηστου χώρου σε οικοδομήσιμο.
Σήμερα με την πρόσκληση ενδιαφέροντος η Εκκλησία ουσιαστικά «πετάει την μπάλα» στους υποψήφιους επενδυτές για να «ξεκαθαρίσουν» την πολεοδομική εκκρεμότητα.
Όπως και στην αρχή ανέφερα, στόχος αυτού του κειμένου δεν είναι ο σχολιασμός ενεργειών και τακτικών από πλευράς Κράτους και Εκκλησίας.
Προσπάθησα απλώς να δώσω μια όσο μπορούσα πλήρη και συνοπτική παράλληλα ενημέρωση. Τα σχόλια δικά σας.
Θα κλείσω με μια φράση ενός ιδιαίτερα αξιόλογου Ιερωμένου, που έχει φύγει από τα εγκόσμια εδώ και χρόνια – τότε διευθυντή των Οικονομικών Υπηρεσιών της Εκκλησίας. Φράση που μου είχε πει όταν κατά τη διάρκεια μιας κατ’ ιδίαν συζήτησης για τα της Βουλιαγμένης, τον προσφωνούσα – λόγω σχήματος –« σεβασμιώτατο» ή «άγιο πατέρα».
«Αν θέλεις να κάνουμε δουλειά θα με βλέπεις σαν τον διευθυντή μιας εταιρείας που έχει την μεγαλύτερη ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα».
Το Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: 
