Pin It

Γιατί άραγε κάποια έθνη καταφέρνουν να αναπτύσσονται και να έχουν τους καλύτερους οικονομικούς δείκτες και τα γειτονικά τους κράτη να υποφέρουν στη φτώχεια και να είναι υποανάπτυκτα; Τι είναι αυτό που για παράδειγμα ένας λαός, ο Κορεατικός, που χωρίζεται στην Βόρεια και τη Νότια Κορέα, είχε τόση διαφορετική πορεία;  Τι είναι αυτό ακριβώς που κάνει τη διαφορά; Μήπως είναι η κουλτούρα και ο πολιτικός πολιτισμός; Μήπως το κλίμα είναι αυτό που οδηγεί σε διαφορετικά αποτελέσματα; Μήπως φταίει το πλούσιο έδαφος και υπέδαφος; Πολλοί προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις χρησιμοποιώντας παρόμοιες εξηγήσεις.

 

Γι’ αυτό για την Ελλάδα δεν φτάνει κανένα σχέδιο Πισσαρίδη αν δεν συνοδευτεί από γενναίες μεταρρυθμίσεις στον Δημόσιο τομέα, στη Δικαιοσύνη, τη λειτουργία του Κράτους, την πολυνομία, στην αξιολόγηση παντού και συχνά, στην εξαφάνιση της νεποκρατίας και της κομματικοποίησης, ισχυροποίηση των θεσμών για μείωση της διαφθοράς και της φοροκλοπής, στην εξαφάνιση της δύναμης των συντεχνιών που εμποδίζουν την ανάπτυξη, τη ρύθμιση των κλειστών επαγγελμάτων, στη σύνδεση των Πανεπιστημίων με την έρευνα και την καινοτομία και πολλά άλλα.

Η απάντηση όμως σε όλα αυτά πρέπει να είναι αρνητική. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι η Μποτσουάνα στη Νότιο Αφρική, είναι από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου, ενώ άλλα γειτονικά αφρικανικά κράτη - όπως η Ζιμπάμπουε και το Κονγκό - καταδυναστεύονται από φτώχεια και άγρια εμφύλια βία;

Σε βιβλίο τους Γιατί τα έθνη αποτυγχάνουν: Η προέλευση της δύναμης, της ευημερίας και της φτώχειας οι Daron Acemoglu και James Robinson, υποστηρίζουν πως οι διαφορετικές εξελίξεις προέρχονται από ανθρώπινες επιλογές και από το είδος των θεσμών που χτίζονται για τις κοινωνίες. Το αν θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη ή πορεία στη δυσπραγία και την παρακμή είναι καθαρά, επιμένουν με πολλά παραδείγματα από όλο τον κόσμο, συνάρτηση των πολιτικών και οικονομικών θεσμών που οι κοινωνίες θα επιλέξουν.  

Συγχρόνως ο οικονομολόγος Simon Johnson σε ένα άρθρο του 2002, έδειξε μέσα από τη στατιστική ανάλυση ότι οι θεσμικοί παράγοντες κυριαρχούν έναντι του πολιτισμού και της γεωγραφίας για τον καθορισμό του ΑΕΠ ανά κάτοικο των διαφόρων χωρών.  

Η κοινωνία για παράδειγμα στη Νότιο Κορέα δημιούργησε ένα θεσμικό πλαίσιο που έχτισε κίνητρα προόδου, επιβραβεύοντας κάθε καινοτομία και δημιουργική πρωτοβουλία και επέτρεψε στον καθένα να μετέχει στις οικονομικές ευκαιρίες. Η επιτυχία και γενικότερη ευημερία που προέκυψε διατηρήθηκε και ενισχύθηκε από το γεγονός πως η κυβέρνηση, με βάση τους θεσμούς που χτίσθηκαν, υποχρεώθηκε να λογοδοτεί και να ανταποκρίνεται στις θελήσεις και τα ενδιαφέροντα της μεγάλης μάζας των πολιτών.

Η οικονομική επιτυχία που πέτυχε η Νότια Κορέα θα συνεχίζεται επειδή η κυβέρνηση έγινε υπόλογη στους πολίτες. Δυστυχώς, άλλοι λαοί είχαν πολύ διαφορετικούς οικονομικούς θεσμούς, γι’ αυτό και απέτυχαν.

Το τελικό συμπέρασμα που βγάζουν οι  Robinson και Acemoglu είναι ότι βλέπουν στους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς - ένα σύνολο κανόνων και μηχανισμών επιβολής που υπάρχουν στην κοινωνία - τον κύριο λόγο για τις διαφορές στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη διαφορετικών κρατών, θεωρώντας ότι άλλοι παράγοντες ( γεωγραφία , κλίμα , γενετική , πολιτισμός , θρησκεία) είναι δευτερεύοντες.

Γι’ αυτό για την Ελλάδα δεν φτάνει κανένα σχέδιο Πισσαρίδη αν δεν συνοδευτεί από γενναίες μεταρρυθμίσεις στον Δημόσιο τομέα, στη Δικαιοσύνη, τη λειτουργία του Κράτους, την πολυνομία, στην αξιολόγηση παντού και συχνά, στην εξαφάνιση της νεποκρατίας και της κομματικοποίησης, ισχυροποίηση των θεσμών για μείωση της διαφθοράς και της φοροκλοπής, στην εξαφάνιση της δύναμης των συντεχνιών που εμποδίζουν την ανάπτυξη, τη ρύθμιση των κλειστών επαγγελμάτων, στη σύνδεση των Πανεπιστημίων με την έρευνα και την καινοτομία και πολλά άλλα.

 


google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.