Pin It

(Γράφει ο Βασίλης Καρακάσογλου) 
Μόνο που δεν φτάνει... Πρέπει να ξέρεις πότε και πώς τα ζώνεσαι. Και άρματα δεν είναι μόνο τα κάθε λογής όπλα. Αυτά είναι ένα μικρό μέρος της αρματωσιάς.
Η ιστορία της επανάστασης του 1821 είναι ένα μίγμα θάρρους, αποκοτιάς, στενοκεφαλιάς, ραγιαδισμού, τοπικισμών, άρνησης και στενών συμφερόντων. Αλλά και ανοιχτών μυαλών, κατανόησης των συνθηκών και σύναψης συμμαχιών. Ακόμα και τότε, που η παγκοσμιοποίηση δεν είχε επινοηθεί ως όρος, ούτε και η θεωρία του χάους, τίποτα δεν γινόταν χωρίς να συναρτάται με πολλά άλλα γεγονότα σε τοπική και διεθνή κλίμακα.
Η ελληνική επανάσταση πέθαινε. Ο Ιμπραήμ είχε διαλύσει κάθε εστία αντίστασης στην Πελοπόννησο το 1827. Ποια ελπίδα υπήρχε; Καμία.
Και όμως... Υπήρξαν καταστάσεις, φανερές και άδηλες, που οδήγησαν τον ενωμένο αγγλο-γαλλο-ρωσικό στόλο να καταστρέψει τον Τουρκοαιγυπτιακό στο Ναβαρίνο και ουσιαστικά να οδηγήσει "απρόσμενα" στην ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους. Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 ως συνέχεια της συνθήκης του Λονδίνου το 1827. Με πρωτεργάτη μάλιστα με έντονα φιλελληνικό ρόλο τον αρχιιμπεριαλιστή Κάννιγκ. Του κόσμου τα ύστερα.
Δεν πρόκειται να περιγράψω την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής, τον αγώνα επικράτησης των μεγάλων δυνάμεων - ένας συνεπής αριστερός θα το ονομάσει ιμπεριαλισμό (και άλλα αντίστοιχα ξόρκια) – στα σπαράγματα της θνήσκουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας - Ανατολικό ζήτημα- και άλλα πολλά...

Το γεγονός είναι ένα: το ελληνικό κράτος γεννήθηκε ως παράπλευρη συνέπεια αυτής της κατάστασης.

Γιατί υπήρξαν και μερικοί συμμετέχοντες στην επανάσταση (συνήθως γραμματιζούμενοι και σπουδαγμένοι εις τας εσπερίας) που εξαρχής συμβούλεψαν τους ηγέτες (στρατιωτικούς και πολιτικούς) να συνδέσουν την τύχη τους με τις πολιτικές επιδιώξεις μιας μεγάλης δύναμης και πρωτίστως της Αγγλίας, που ήταν και κοσμοκράτειρα της εποχής. Και να επωφεληθούν έτσι από τη ροή της ιστορίας παράλληλα με τον στρατιωτικό αγώνα. Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος...
Στην Πύλο, στην κεντρική πλατεία των Τριών Ναυάρχων, βρίσκεται και το ομώνυμο μνημούρι για τη θύμηση της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου. Στις τρεις πλευρές του μνημείου απεικονίζονται οι μορφές των ναυάρχων των τριών στόλων που αντιμετώπισαν το Τουρκο-Αιγυπτιακό ναυτικό στη ναυμαχία του 1827. Κόδριγκτον, Χέυδεν και Δεριγνύ. Εκατέρωθεν του μνημείου στέκουν δύο κανόνια, ένα οθωμανικό και ένα ενετικό, τα οποία αποτελούν σύμβολα των πολιτισμών που πέρασαν από εκεί. Δαφνοστεφανώνονται σε κάθε επέτειο. Ποιος άραγε σήμερα το θυμάται; Και όχι απλά τα πρόσωπα αλλά τον συμβολισμό και την αξία των γεγονότων...

Όπως είπε και ο Κλεμανσώ "ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τον αφήνουμε στα χέρια των στρατιωτικών".

Όσες φορές οι πολιτικοί μας κατανόησαν την πραγματικότητα χωρίς παρωπίδες και δογματισμούς, η χώρα μεγαλούργησε. Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος. Μέχρι που ακόμα κι ο πανέξυπνος Βενιζέλος την πάτησε. Από την αυτοπεποίθησή του και την έλλειψη διορατικότητας. Παρ΄ όλες τις εισηγήσεις νουνεχών πολιτικών και στρατιωτικών. Μικρασιατική Καταστροφή.
Και στον Β’ παγκόσμιο Πόλεμο, βρεθήκαμε πάλι στην πλευρά των νικητών. Να τι σημαίνει η μόρφωση, ο κοσμοπολιτισμός και το ανοιχτό μυαλό. Φαντάζεστε τί θα γινόταν αν τις κρίσιμες στιγμές ηγούνταν στενοκέφαλοι και ανιστόρητοι;
Ποιος είπε ότι η ιστορία είναι κοινό κτήμα; Εκτός κι αν εννοούν τη σχολική "ιστορία", διάβαζε προπαγάνδα...

google news iconΤο Social-Lib είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε άμεση ενημέρωση και πρόσβαση στην αρθρογραφία: Social-Lib.gr - Google News .

Έγραψαν Πρόσφατα

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Το Social.lib είναι ένας δικτυακός τόπος συζήτησης και ανάδειξης των καθημερινών οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών ζητημάτων υπό το πρίσμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.